واقعيت اين است که بسياري از ما، در برهه‌هايي از زمان، درگير حس‌هايي منفي از اين نوع مي‌شويم و از خودمان و وضعيتمان گله داريم و نمي‌دانيم که چگونه از حال بد به سوي حال خوب قدم برداريم؛ اما آيا مي‌دانيد که براي رسيدن به يک حال خوش و فرار از اين احساسات منفي، تنها يک دقيقه زمان نياز است؟ يک دقيقه زماني که بايد به خود اختصاص داد؟ کافي است که يک دقيقه توقف کنيد، نگاه کنيد و خوب گوش بدهيد و سپس از خودتان بپرسيد که بهترين کاري که اکنون مي‌توانم انجام بدهم، چيست، و سپس به آن چه عقلتان حکم مي‌کند، گوش بدهيد.
باور کنيد گاهي با يک حمام کردن مي‌توان حس خوبي را تجربه کرد و خوشحال‌تر شد و سپس دنيا را طور ديگري ديد. شايد در اوج خستگي و کلافگي، فقط کافي است که گوشۀ خلوتي را پيدا کنيد و روي زمين بنشينيد و پاهايتان را دراز کنيد و چشم‌هايتان را ببنديد و آرام نفس عميق بکشيد و يک دقيقه براي خودتان وقت بگذاريد. يک دقيقه اجازه دهيد که به هيچ چيز جز خودتان فکر نکنيد تا بتوانيد از «خودتان» کمک بگيريد. اکثر اوقات، وقتي ما عصباني، نگران، خسته يا مضطرب هستيم، براي اين است که به خودمان توجه نمي‌کنيم. ما اجازه مي‌دهيم که شرايط و محيط اطرافمان، روحمان را درگير احساس‌هاي منفي کند و خودمان را اين وسط فراموش مي‌کنيم. ما نگران حرف و قضاوت ديگران هستيم و نظر آنها برايمان مهم‌تر از حس و حال خودمان است و کم کم علايق خود را در پس خواسته‌هاي ديگران قرار مي‌دهيم؛ در حالي که اگر فقط يک دقيقه فارغ از اين دغدغه‌ها به خودمان بينديشيم، راهکارهاي خوبي را پيدا خواهيم کرد. ما بايد در آن يک دقيقه، صادقانه فکر کنيم که به راستي چه چيزي ما را شاد مي‌کند و به چه نياز داريم (توجه داشته باشيد که نياز داشتن با خواستن فرق دارد) و چه چيزي براي ما بهترين است (نه اينکه ديگران چه چيزي را براي ما بهترين مي‌دانند).
درباره این سایت